غزل 230 - حافظ - اگر به باده مشکین دلم کشد شاید

اگر به باده ی مشکین دلم کشد شاید، که بوی خیر ز زهد ِ ریا نمی‌آید، جهانیان همه گر منع ِ من کنند از عشق، من آن کنم که خداوندگار فرماید، طمع ز فیض ِ کَرامت.